De Amsterdamse schooltandarts maakt het haar cliënten graag gemakkelijk. Op het inschrijfformulier van Stichting Jeugdtandverzorging Amsterdam hoeft maar één ouder of verzorger zijn handtekening te zetten. Met die handtekening geeft een ouder toestemming voor controle én alle tandheelkundige behandelingen van het kind, totdat het kind 16 jaar wordt. Maar is de handtekening van één van de ouders daarvoor voldoende? Niet als er twee ouders zijn die het gezag over hun kind delen. Die moeten allebei toestemming geven voor een medische behandeling van hun kind.
Wanneer is er sprake van gezamenlijk gezag? In ieder geval zodra de ouders getrouwd zijn. En het uitgangspunt van de wet is dat het gezamenlijk gezag na een scheiding gewoon doorloopt. Alleen in uitzonderlijke gevallen wordt dan één van de ouders alleen met het gezag belast. Ouders die niet getrouwd zijn, kunnen gezamenlijk gezag regelen bij de rechtbank. Ook voor die ouders geldt dat het gezamenlijk gezag in principe niet gewijzigd wordt als de relatie wordt beëindigd. Het is, al met al, eerder regel dan uitzondering dat kinderen twee gezaghebbende ouders hebben. Toch kom ik vaak formulieren als dat van de schooltandarts tegen, waarin voor beslissingen die juist door ouders met gezag samen moeten worden genomen, maar één handtekening nodig is. Bijvoorbeeld voor een inschrijving op een kinderdagverblijf of school.
In de praktijk kan dit betekenen dat één van de ouders, vaak de ouder bij wie het kind niet woont, ten onrechte niet betrokken wordt bij belangrijke beslissingen over zijn of haar kind. En dat is in strijd met de wet.
Hoe handig het ook lijkt, dat er maar één ouder hoeft te tekenen voor de schoolarts: het deugt niet. Twee ouders met gezag, twee handtekeningen.
